Depresja

[Anka]

Zapomniałaś o męczliwości i wrażliwości na słońce jakże charakterystycznych dla SM...

Serio?ja na codzien ledwo zyje w te upaly. Odczuwają to nogi najbardziej. Chodze. Nie moge wstac z łóżka i od razu zrobic krok mam tak spięte miesnie ze czuje sie jakbym stała w zastygłym cemencie. Tylko byłby spala. Jestem zmeczona , zle sie czuje caly czas. Slonce  wzmaga taki stan u mnie. Ale wiesz co trudno. Jestem chora ale nie umieram. Jade za 10 dni na urlop.  Do Bułgarii. Będzie tam upał nieziemski, zapewne będę odczuwać skutki choroby ale nieważne. Ważne że coś robię w swoim życiu. Nie możesz siedzieć i się zamęczać. Każdy z nas ma jakieś dolegliwości związane z chorobą. U dręczenie się jest najgorszym co możesz robić.  To nie jest tak że my wszyscy na tym Forum jesteśmy entuzjastycznie nastawieni na to co będzie za kilka lat. Każdy z nas czy każda z nas martwi się o to co będzie, każdemu coś tam dokucza. Nie każdy ma wsparcie w najbliższych czy w przyjaciołach. Ale są na tym Forum osoby które mają dużo gorzej. Mimo wszystko nie załamują się.  Poczytaj jakąś dobrą książkę obejrzę jakiś fajny film wyjdź na spacer. Przestań czytać wszystko co jest związane z ze stwardnieniem rozsianym bo chyba za bardzo bierzesz do siebie to wszystko. Odrobina dystansu bo rozumiem że nie jesteś w stanie zaakceptować że jesteś chory. Ja nie zaakceptowałam tego do dnia dzisiejszego. Mało tego mi diagnozę postawiono w zeszłym roku tuż po urlopie we Włoszech.  Piszę o tym gdzie byłam na urlopie tylko dlatego bo właśnie upał spowodował rzut. W tym roku u również chcemy jechać gdzieś gdzie jest ciepło. Mam 34 lata i chce korzystać z życia póki mogę. Póki mogę dlatego bo nie wiem czy jutro nie przyjedzie mnie autobus, nie będzie końca świata, albo matka nie doprowadzi mnie do zawału. Zrób coś ze swoim życiem, warto. Zawsze możesz skorzystać z pomocy psychologa.  Z góry przepraszam za błędy ale znów wracam i meczliwość oczu ciężko jest mi pisać na telefonie dlatego dyktuje do niego że mówię niewyraźnie to czasem telefon napisze jakąś głupotę. Ja sama na samym początku miałam depresję z korzystałam z pomocy odpowiednich osób I zrozumiałam że tak właśnie wygląda życie, jest jaki jest i trudno. Natomiast warto cieszyć się każdym dniem.