05-06-2016, 20:47
(05-06-2016, 19:05)Blanka napisał(a): To był zimny prysznic dla mnie, ale jakoś to przeżyłam. Mam umowę na stałe, nie mam odwagi zmieniać teraz pracy, boję się żebym nie znalazła. Różnie ludzie reagują na osoby z niepełnosprawnością niestety. A pracodawcy powiedziałam, że to co właśnie robi to dyskryminacja osób niepełnosprawnych i czy jest tego świadomy.Teraz jest tak wychodzę godzinę wcześniej. przez parę dni mówiłam dowidzenia ale ze względu na brak odpowiedzi (czyt. akceptacji) przestałam mówić. Zauważyłam, że szef wykorzystuje różne sytuację, aby mi dopiec...masakra jakaś. Nie dość że dopadło mnie to świństwo, pokrzyżowało moje życiowe plany, zdołował mnie brak dostępu do leczenia, nie wspominając o psychologu, którego chyba zaczynam potrzebowac to jeszcze w pracy dokładają.
Blanka naprawdę Ci współczuję. W szoku jestem, że tak można potraktować osobę niepełnosprawna. U mnie w pracy szefostwo podchodzi ze zrozumieniem do mojej choroby. Tez pracuje mniej, czasami musze iść na zwolnienie lub urlop jak źle się czuje ale nie robią mi z tego powodu wyrzutów bo jak się dobrze czuje to daje z siebie 200 %. Może Twój pracodawca myśli, że nie będziesz już tak efektywna jak wcześniej? Może warto z nim jeszcze porozmawiać, powiedzieć, że oprócz tego, że krócej pracujesz to nic więcej się nie zmieni. Powiedziec mu, ze może mieć dofinansowanie za Ciebie, także może jeszcze zyskac, a jak nic się nie zmieni to może zacznij powoli rozglądać się za inną praca i dopiero jak będziesz miała coś pewnego to się zwolnij.